Warszawa-Powązki II


Powrót do strony głównej

Lokalizacja:część miasta Warszawa
Zobacz też na: mapa.szukacz.pl
Kategoria:Cmentarz katolicki (Stare Powązki)- kwatery
Opis:

Cmentarz jest zlokalizowany przy ul. Powązkowskiej 14. Założony w 1790 r. jest najstarszym czynnym cmentarzem warszawskim. Szacuje się, że spoczęło na nim ponad 1 mln zmarłych, w tym wielu znanych Polaków, wybitnych artystów, naukowców i obywateli zasłużonych dla kraju i Warszawy. W ogromnej większości były to osoby cywilne, które zmarły śmiercią naturalną. Jednak na cmentarzu powązkowskim grzebano również żołnierzy i inne ofiary wojen, powstań oraz prześladowań zaborców i okupantów. Na starej części cmentarza już w czasie powstania kościuszkowskiego powstały oddzielne zbiorowe mogiły żołnierzy polskich, pruskich i rosyjskich. W okresie wojen napoleońskich chowano tu zmarłych żołnierzy francuskich, a także Polaków poległych pod Raszynem w 1809 r. lub zmarłych z ran w późniejszym okresie. W czasie powstania listopadowego grzebano tu zarówno żołnierzy polskich, jak i rosyjskich poległych w czasie szturmu Woli w 1831 r. Dalsze zbiorowe mogiły powstały w 1861 r., kiedy władze carskie brutalnie tłumiły manifestacje patriotyczne.
W czasie I wojny światowej w Warszawie istniał już osobny cmentarz wojskowy, gdzie grzebano poległych i zmarłych żołnierzy. Na Starych Powązkach chowano jednak wojskowych, których ciała sprowadziły rodziny. Pogrzeby odbywały się najczęściej dopiero w kilka miesięcy po ich śmierci. Poległych chowano do grobów rodzinnych lub indywidualnych. W latach 1914-1915 byli to głównie oficerowie armii rosyjskiej, a w latach następnych legioniści pochodzący z Warszawy. Groby ofiar I wojny światowej, które powstały na cmentarzu powązkowskim, były dużo trwalsze niż groby żołnierskie na pobliskim cmentarzu wojskowym. Stawiano okazałe nagrobki, a dwa ozdobiono rzeźbami wykonanymi przez znanych artystów. Na grobie ppor. J.Rotwanda umieszczono rzeźbę autorstwa Xawerego Dunikowskiego, a na grobie legionisty i peowiaka J. Wojsznar-Opielińskiego rzeźbę „Umierający bohater” wykonaną przez Edwarda Wittiga.
W okresie 1918-1920 przybyło ponad sto grobów oficerów i żołnierzy-ochotników służących głównie w pułkach formowanych w Warszawie. II wojna światowa spowodowała duże zniszczenia na cmentarzu. Kościół cmentarny i katakumby zostały zbombardowane i spalone, a wiele pomników nagrobnych uległo zniszczeniu. Pierwszych zabitych chowano już w 1939 r. po kapitulacji Warszawy. Po 1945 r. na cmentarzu powązkowskim grzebano tysiące poległych i zmarłych w czasie powstania warszawskiego. Byli to żołnierze i osoby cywilne, których ciała ekshumowano z prowizorycznych grobów znajdujących się na skwerach i ulicach Warszawy. Zobacz też info na Olsztyńskiej Stronie Rowerowej

Opracowanie:Krzysztof Menel
Data danych:2007-07-19
Nazwisk: 15

Nazwisko
Imię
Stopień wojskowy/
Narodowość
Jednostka
Data śmierci (rrrr-mm-dd)
Miejsce śmierci
Data urodzenia
Miejsce urodzenia Uwagi
CHRZANOWSKIPIOTRSZTABS-KAPITANLEJB-GWARDIA GRENADIERSKIEGO PUŁKU1914-09-06Lubelszczyzna1899-08-03- -
CZAPÓWNABRONISŁAWASANITARIUSZKASZPITAL W WARSZAWIE?1915-07-30Warszawa1890-01-26- -
DŁUGOSZSTANISŁAWPODPORUCZNIK5 PP LP, I BRYG1915-08-06Lubelszczyzna (Samoklęski)1886-07-21- -
FLESZARALBINMAJOR7 PP LP, I BRYG1916-11-03Słonim1891-03-24- -
HEILPERNBOLESŁAWSIERŻANTI BRYG. LEG. POL.1915-11-19Dębica1895-08-24- -
KOSIŃSKIALFONSGENERAŁ MAJORARMIA ROSYJSKA1915-02-27-1892-01-01- -
KOŁOMYJSKIKAROLKAPITANDOWÓDCA 12 ROTY, 6 LIBAWSKI PUŁK1914-09-11-1893-09-30- -
KULIKOWSKIEUGENIUSZHUZARPUŁK OFICERSKIEJ KAWALERYJSKIEJ SZKOŁY1915-??-??Libawa1899-03-31- -
NAPIERALSKIFERDYNANDSZEREGOWYARMIA ROSYJSKA1915-03-25-1887-07-28- -
OPIELIŃSKI-WOJSZNARJANPORUCZNIKI BRYG. LEG. POL. I P.O.W.1918-11-04Lublin-- -
ROTWANDJAN JÓZEFPODPORUCZNIKBAJOŃCZYK1915-06-16Carency (Francja)-- -
ROWIŃSKIFELIKSPODPUŁKOWNIKARMIA ROSYJSKA1914-08-28--- -
STILLERKAZIMIERZKAPITAN-1918-02-12Tychinicze-- -
STILLERROMANCHORĄŻYARMIA ROSYJSKA1914-09-24Ossowiec-- -
ŁASKICZESŁAWPODPORUCZNIK-1917-07-01Szybalin1890-09-21- -


Powrót do strony głównej